Zesde woensdag in de veertigdagentijd Zesde woensdag in de veertigdagentijd
Avondgebed van 1 april 2020
in de Bethelkerk
zesde woensdag in de veertigdagentijd
‘Kinderen zijn de toekomst’

 


thema: van generatie op generatie?
Liturg    : Ellen Haas
Wij missen het zingen van het Jo Mulderensemble Marcato o.l.v. Ria Korpershoek


Suggesties:
- steek thuis een kaars aan als verwijzing naar de paaskaars
- Download het werk van Neo Rauch, Vater
www.wikiart.org/en/neo-rauch/vater-2007
Rauch verloor toen hij vier maanden oud was zijn ouders aan een ongeluk. Zijn vader was toen 21 jaar. In dit werk verwerkt hij de relatie met zijn vader die ook schilder was. Het is niet duidelijk of de zoon de vader draagt of andersom.

Welkom  als u dit avondgebed  leest. Ook al zijn we niet fysiek bij elkaar, we weten ons verbonden met God en met elkaar in de

Stilte van dit moment
                                    
Bemoediging
We openen ons voor Gods aanwezigheid want we geloven dat
onze hulp is in de Naam van de Heer
die hemel en aarde gemaakt heeft
die trouw is tot in eeuwigheid
die niet laat varen het werk van zijn handen

Groet: De Heer zij met u

Inleiding     
Vanavond lezen we twee teksten. Ze lijken aan elkaar tegengesteld

- Exodus wil ons een hart onder de riem steken om de door God bewerkte bevrijding te bewaren door ons te houden aan de regels die God gegeven heeft. Wat wij doen of nalaten werkt generaties door tot in het derde en vierde geslacht. Exodus heeft het over Gods straf, Eerlijk gezegd kan ik dat niet zo nazeggen. Wel zie ik hoe foute keuzes van oudere generaties  doorwerken. Zoals kinderen van NSB-ers als kinderen van “foute ouders” bestempeld worden. Het kan een levenslang proces zijn om daarvan los te komen.
En helemaal geldt: Uit welk nest komen wij? Wat is onze geschiedenis? Het kan ons vormen, positief, maar het kan ons ook vervormen, met negatieve gevolgen voor ons hele leven.

- Ezechiël lijkt daar rechtstreeks tegen in te gaan, door fel uit te halen dat we moeten ophouden onze situatie nú te zien als de schuld van onze ouders. Ezechiël zegt dit als de inwoners van Jeruzalem bruut weggehaald zijn en in ballingschap moeten leven in Babel. Ze voelen zich machteloos, slachtoffer van de geschiedenis. “Houd toch eens op met die uitdrukking: de vaders hebben zure druiven gegeten en de tanden van de kinderen zijn stroef geworden”. Je hebt een eigen verantwoordelijkheid voor het leven waar je nu in staat.
Ezechiël is de profeet van de eigen verantwoordelijkheid.
We leven hier en nu, moeten nú keuzes maken en het niet afschuiven op vorige generaties, die de schuld  zouden zijn van de situatie waarin wij nu zitten. We moeten ook niet maar afwachten en het doorschuiven naar de volgende generaties.
Verantwoordelijkheid, daarover gaat het zowel in Exodus als in Ezechiël. Exodus zegt: houd je aan de door God gegeven regels. Realiseer je dat wat je nu doet nog heel lang door zal werken.
Ezechiël zegt: laat je niet verlammen door je voorgeschiedenis. Ga niet bij de pakken neerzitten; je moet zelf een keus maken. Kies voor het leven!
Ezechiël gaat nog verder. Het blijft er niet bij, dat je niet de schuld kunt geven aan de vorige generaties en je je er ook niet op kunt laten voorstaan (denk aan Jezus’ discussie met de leiders van de godsdienst die zeggen: wij hebben Abraham als vader, Matteüs 3:9). We moeten ook niet iemand vastpinnen op zijn eigen verleden. Het gaat om de keuzes die je nú maakt. Kom tot inkeer en leef! Zo eindigt het hoofdstuk. Maak je keuzes zo, dat het het leven bevordert.

NB er zijn net zo goed goede en foute moeders als goede en foute vaders.

Bidden wij om Gods ontferming.
Om de verwarrende situatie waarin we nu leven,
met alle vragen en onzekerheden
roepen we tot U: Heer, ontferm U

Om alle eenzaamheid,
opgeslotenheid en verdriet
roepen we tot U: Heer, ontferm U
Om allen die geen toekomst zien
roepen we tot U: Heer, ontferm U

Lied 1003
Stil is de straat. Overal
mensen in huizen verdwenen,
even een luide sirene -
stil is de straat overal.

Refrein
      Komt er, God, een nieuwe morgen
      als een teken van uw trouw,
      worden wij bevrijd van zorgen?
      God, kom gauw.
Nergens meer feest in de stad,
mensen die overal schuilen
en om hun kinderen huilen -
nergens een feest in de stad
Refr.

Niemand een lach om de mond,
mensen met angst om de lippen,
overal ogen die schrikken -
niemand een lach om de mond.
Refr.

Wij lezen     Exodus 34:4-7
        
Lied 827

Mensen, wij zijn geroepen om te leven!
Hoog is de hemel boven ons verstand
en onder onze voeten hier beneden
de goede grond, het groene moederland.

God onze toekomst, God is onze Vader,
Hij is het licht voor onze dagen uit.
De hele wereld leeft van zijn genade,
Hij gaf de aarde en Hij geeft de tijd.

Abraham heeft hij eerst zijn woord gegeven,
dat als een zaad ontkiemde in zijn zaad,
om zo de toekomst tegemoet te leven
wanneer de grote oogst te velde staat.

Ja, wij zijn allen kinderen der belofte,
kinderen van de dag die komen zal,
als Hij, de Zoon, de zon, daalt uit  de hoogte,
roepend van recht en vrede overal!

Wij lezen Ezechiël 18
samengevat:
De HEER richtte zich tot mij: Waarom gebruiken jullie in Israël toch het spreekwoord: Als de ouders onrijpe druiven eten, krijgen de kinderen stroeve tanden? Zo waar ik leef - spreekt God, de HEER -, nooit meer mag iemand … dit spreekwoord in de mond nemen! Weet dat alle mensenlevens mij toebehoren; zowel het leven van de ouders als dat van hun kinderen … en alleen wie zondigt zal sterven.
Stel, iemand is rechtvaardig. Hij is mij trouw en doet het goede…
zo iemand… zal zeker in leven blijven…
Maar stel, hij krijgt een gewelddadige zoon, een moordenaar, die alles doet wat zijn vader nooit heeft gedaan…moet zo iemand in leven blijven? Nee, hij zal niet in leven blijven…
En ook hij krijgt weer een zoon, en deze zoon ziet alle misstappen die zijn vader begaan heeft…maar volgt ze niet. Zo iemand zal zeker in leven blijven en niet sterven vanwege de schuld van zijn vader…

STILTE

Wij die opgroeien zonder vaders. Een gedicht van Bab Gons

Wij, die opgroeien zonder vaders
blazen ze op tot mythische proporties.
hij werkt op een booreiland,
is koning van een Afrikaanse stam,
gestorven in de oorlog, een held,
is een geheim spion,
professioneel basketbakspeler, woont in Rio.
We vertellen onszelf en iedereen die ernaar vraagt,
want vragen doen ze.

Het klinkt net wat dragelijker dan: ik weet het niet,
bij zijn vrouw en kinderen,
misschien in de gevangenis,
net wat prettiger dan: hij schrijft nooit een brief,
hij belt nooit op,
hij komt nooit langs,
maar ik weet dat hij weet waar mijn huis staat.

Wij denken soms dat we je zien lopen, ook al ben je lang geleden vertrokken.
wij zien je in een van die oude mannetjes voor de toko bij de Albert Cuyp.
Wij denken dat je ons ziet en we zien je afvragen of wij er een van jou kunnen zijn.
Het zou tenslotte zo maar kunnen.
Je hebt geen adres achtergelaten.
Je kan iedereen zijn. Je kan overal zijn,
in Houston, Paramaribo of gewoon hier in Amsterdam.
Je kan overal zijn, dus je kan iedereen zijn,
dus wat als die man hiernaast niet zo maar een man is
en wat als hij denkt dat ik gewoon een buurmeisje ben
en soms worden we paranoia en zien we je in elke man
met dezelfde neus, met dezelfde kleur ogen.
We hoeven onze ogen maar te sluiten om je te kunnen zien.

Sommige kinderen hebben imaginary friends, maar wij hebben imaginary fathers, denkbeeldige vaders die naar ons kijken, terwijl we afzwemmen voor diploma A.
Imaguinary fathers die ons recht houden als de zijwieltjes er af zijn.
Alleen houdt dat op een gegeven leeftijd op.

Maar vooral begrijpen we dat het zo beter is,
dat we niet de enige zijn
dat het niet anders kan
dat de wet het niet toeliet
dat het visum was verlopen
dat de kleur verkeerd was
dat je dromen niet wou opgeven
dat ze je er uit heeft gezet.
We begrijpen het
en we begrijpen waarom onze relatie stuk gaat.
We begrijpen onze bindingsangst, onze verlatingsangst
en onze eeuwige zoektocht.
dat we voornemens zijn om het zelf heel anders te doen
Dat we misschien maar beter geen kinderen nemen
en als dat kind er toch komt zullen we het nooit verlaten, nooit
en als die vent het in zijn hoofd haalt bij ons weg te gaan dan rot ie maar op…
ik bedoel blijf natuurlijk, blijf.
Laten we niet als de stereotypen worden,
Baby, what is love to do with it.
We zullen er alles aan doen om hem hier te houden want wij weten hoe het is
en tegelijkertijd weten we ook dat het beter is om geen vader in huis te hebben
dat lezen we in de ogen van onze moeders en in de stilte rondom je naam.

Wij die opgroeien zonder onze vaders
hebben ons hart gebroken al ruim voor onze eerste liefde.
De eerste man in ons leven heeft ons verlaten.

Gebeden:     voorbeden,
Heer, ondanks de dreigende situatie van dit moment zien we deze dag als een geschenk van U.
We zien ons leven als een geschenk van u.
We danken U voor uw woord, dat ons laat zien waar het op aan komt en ons richt op uw toekomst.
U, die ons bevrijd hebt van alle slavernij
help ons aan die bevrijding vast te houden
- dat niet onze slachtofferrol het laatste woord krijgt
- dat we elkaar niet vastpinnen op afkomst en stand
We zijn immers allemaal kinderen van U
Help ons de hoop vast te houden
dat er voor kinderen toekomst is.
We bidden u voor jongeren die voor zichzelf geen toekomst zien,
voor jongeren die de weg kwijt zijn, ontspoord,
en we bidden u om begeleiders die hun laten zien dat ze er mogen zijn.
We bidden u voor allen in verzorgende beroepen
en voor de overheden, die in deze tijd niet alledaagse maatregelen moeten nemen en verschillende belangen tegen elkaar moeten afwegen. Geef hen kracht en wijsheid.

        stil gebed
        Onze Vader
        avondgebed

Laat nu de rust van de nacht ons stil maken
in vertrouwen dat U ons draagt
in uw barmhartigheid en genade,
in uw goedheid en uw trouw
dat het door het donker naar het licht toe gaat,
Amen

Lied 261

Licht, verlaat ons niet,
nu de avond is gekomen
voor de nacht, die vol van dromen
visioenen ziet.
In het donker groeit het licht.

Licht , groei in de nacht
en wil ons voor kwaad behoeden
in genade, ons ten goede
met uw levenskracht.
In het donker wordt het licht.

Licht, dat ons geneest
in de schemer van het scheiden,
blijf gerechtigheid verspreiden
voor wie liefde leest.
In het donker glanst het licht.

Licht, gezegend vuur,
in de naam van God de Vader
komt de Zoon des mensen nader
in het zwaarste uur.
Door de Geest zien wij het licht.

Zending en zegen
We gaan onze weg in vertrouwen
en geven ons over aan de rust van de nacht.

We vertrouwen erop
dat Gods ogen over ons geopend zijn wanneer wij de ogen sluiten
dat wij door Gods handen gedragen worden
waar wij los moeten laten
dat in onze eenzaamheid de gemeenschap van de Geest ons troost en moed geeft.
Amen





 
terug